Με απόλυτη επιτυχία και πλήθος καλεσμένων, πραγματοποιήθηκε το απόγευμα του Σαββάτου 12 Απριλίου, στο  Ευρωπαϊκό Πανεπιστήμιο Κύπρου, η παρουσίαση του νέου μυθιστορήματος – ψυχογραφήματος της Συμβουλευτικής Ψυχολόγου – Ψυχοθεραπεύτριας Λουίζας Θεοφάνους «Προσδοκίες», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Γκοβόστη.  Στο βιβλίο αναλύονται – μεταξύ άλλων – θέματα σχέσεων διαφόρων μορφών, η βία στην οικογένεια και η αναπηρία.

Η εκδήλωση ξεκίνησε με την παρουσίαση της Παιδαγωγού και Καθηγήτριας Ψυχολογίας Δρ Ελεονώρας Παπαλεοντίου – Λουκά η οποία καλωσόρισε το κοινό στην αίθουσα του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου, έχοντας αναλάβει τον συντονισμό της εκδήλωσης.

Πρώτος στο βήμα ανέβηκε ο Λευτέρης Πλουτάρχου, Πρόεδρος της Ένωσης Λογοτεχνών Κύπρου για να απευθύνει χαιρετισμό, ο οποίος μεταξύ άλλων σημείωσε ότι «το πιο σημαντικό βέβαια είναι πως η συγγραφέας δεν καταγράφει απλώς τα γεγονότα, τους χαρακτήρες και τις καταστάσεις, μέσα από τη ζωή της πρωταγωνίστριας, της Ηλέκτρας, και των προσδοκιών της, αλλά προχωρεί σε ερμηνείες των χαρακτήρων που μπαίνουν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο σε αυτήν την πορεία και των αντίστοιχων συμπεριφορών και συναισθημάτων που προκύπτουν. Ο λόγος της συγγραφέως είναι απλός, κατανοητός, μεστός, δομημένος, περιγραφικός και γλαφυρός.

Έπειτα, τον λόγο πήρε η εκπαιδευτικός και συγγραφέας Ελένη Καρβουνάρη – κάνοντας λόγο για τον πλούτο των πολύτιμων γνώσεων που απλόχερα  προσφέρεται μέσα από το βιβλίο. Όπως χαρακτηριστικά ανέφερε «η συγγραφέας με καθημερινό λόγο μεν, αυθεντικό και ωμό δε, κάνει προσιτές γνώσεις ψυχολογίας στον κάθε αναγνώστη, ανεξαρτήτως μορφωτικού επιπέδου και ιδιότητας. Και αυτό είναι πραγματικά πολύ σπουδαίο, καθώς δε μας βομβαρδίζει με επιστημονικούς ακαταλαβίστικους όρους αλλά μεταλαμπαδεύει και κοινωνεί τις γνώσεις και την πολύχρονη εμπειρία της με απλό τρόπο. Και εδώ έγκειται η αξία αυτού του βιβλίου.».

Στη συνέχεια, στο βήμα βρέθηκε ο Ψυχίατρος Δρ. Σάββας Νεοκλέους, ο οποίος μίλησε εκτενώς για τη υπόθεση του βιβλίου, αναφερόμενος στους χαρακτήρες των ηρώων, τη συμπεριφορά τους, τα πάθη και τις σχέσεις τους με την ηρωϊδα, την Ηλέκτρα. Όπως σημείωσε «οι προσδοκίες, άλλοτε μας εμπνέουν, άλλοτε μας καθηλώνουν, αλλά πάντα έχουν τον τρόπο, να μας επηρεάζουν βαθιά. Όμως, δεν είναι καθοριστικές για μας και τη ζωή μας. Μπορούμε να τις ελέγχουμε.».

Αποσπάσματα από το βιβλίο διάβασε ο συγγραφέας και Θεατρολόγος Χρίστος Ρ. Τσιαήλης, δίνοντας με τη δική του ξεχωριστή χροιά μία γεύση από τις σελίδες του βιβλίου.

Η παρουσίαση, έκλεισε με θερμές ευχαριστίες της συγγραφέως Λουίζας Θεοφάνους στο κοινό που την τίμησε με την παρουσία του, τους συμμετέχοντες, τον εκδοτικό οίκο και τον χορηγό Επικοινωνίας Unitrustmedia.

Στο τέλος, η συγγραφέας είχε τη χαρά να υπογράψει προσωπικές αφιερώσεις στα αντίτυπα των παρευρισκόμενων αναγνωστών και να φωτογραφηθεί μαζί τους, δίνοντας έτσι στους παρευρισκόμενους την ευκαιρία να ανταλλάξουν τις απόψεις τους για το βιβλίο της.

Εντυπωσιακές εικόνες από δελφίνια που θεάθηκαν στην περιοχή Πότιμα στην Πάφο κατέγραψε ο φακός του mr_droner_cy. 

Τα δελφίνια απολαμβάνουν τον… περίπατό τους στη θάλασσα και μας προσφέρουν ένα μοναδικό θέαμα. 

https://www.instagram.com/reel/DIdVkkQN2yE/embed/captioned/?cr=1&v=14&wp=540&rd=https%3A%2F%2Fwww.sigmalive.com&rp=%2Fnews%2Flocal%2F1272461%2Fbinteo-o-entiposiakos-khoros-delfiniwn-sta-potima-tis-pafoy#%7B%22ci%22%3A0%2C%22os%22%3A33395.59999999404%2C%22ls%22%3A13003.20000000298%2C%22le%22%3A32462%7D

Πολλοί θα έχετε προσέξει έξω από διάφορα παλιά σπίτια μια σιδερένια, ορθογώνια λάμα, βιδωμένη στο έδαφος. Ποιος ήταν άραγε η χρησιμότητά της, από που προέρχεται και γιατί εξαφανίστηκε;

Ουσιαστικά η σιδερένια λάμα, ονομαζόταν «ποδόμακτρο» είχε ως σκοπό να απομακρύνεται η λάσπη από τα παπούτσια. Πολλοί τεχνίτες της εποχής συνήθιζαν να στολίζουν αυτή τη μεταλλική λάμα με διάτρητα διακοσμητικά σχέδια. Κάποια ήταν απλής μορφής, ενώ άλλα ήταν φτιαγμένα με καλλιτεχνική φροντίδα. Η χρήση τους συνεχιζόταν μέχρι και τη δεκαετία του 1950.

Αν και πολλοί ισχυριζονται ότι είναι οθωμανικής προέλευσης, ωστόσο αυτά εντοπίζονται σε πολλές χώρες και πολιτισμούς της Ευρώπης, ήδη από τον 18ο και 19ο αιώνα.

Τι ισχύει ιστορικά:

Στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, και ιδιαίτερα στις αστικές περιοχές, υπήρχε έντονη ανάγκη για καθαριότητα πριν την είσοδο στο σπίτι ή σε τεμένη, και χρησιμοποιούνταν διάφορα μέσα, μεταξύ αυτών και μεταλλικά ποδόμακτρα. Παρόμοια μεταλλικά ποδόμακτρα βρίσκουμε όμως και σε πόλεις της Δυτικής Ευρώπης, όπως στο Ηνωμένο Βασίλειο, στη Γαλλία, στην Πολωνία, στην Αυστρία κ.ά., σε μια περίοδο που οι δρόμοι ήταν γεμάτοι λάσπες και ακαθαρσίες.

Για να μην μεταφέρεται η λάσπη μέσα στα σπίτια, οι κάτοικοι τοποθετούσαν ένα μεταλλικό ποδόμακτρο στην είσοδο, ώστε όποιος έμπαινε να καθαρίζει πρώτα τα παπούτσια του. Μερικές φορές τοποθετούνταν και εντός των σπιτιών. 

about:blank

Μέχριτην δεκαετία του 50-60, σε κάθε νεόκτιστη μονοκατοικία θεωρούνταν απαραίτητα τόσο το ποδόμακτρο όσο και το ρόπτρο στην είσοδο, και από άποψη πρακτικότητας αλλά και για αισθητικούς λόγους.

Η λέξη «ποδόμακτρο» προέρχεται από τις λέξεις «πόδι» και «μάκτρον» – με το «μάκτρον» να σημαίνει κάτι που χρησιμοποιείται για να σκουπίζεται κάποιος. Παρόμοια εντοπίζονται όχι μόνο στην Κύπρο αλλά και στην Ελλάδα και άλλες ευρωπαϊκές χώρες 

Σήμερα, με τον όρο «ποδόμακτρο» εννοούμε κυρίως το χαλάκι εισόδου. Μέχρι περίπου το 1980, μερικά ποδόμακτρα υπήρχαν ακόμη, αν και είχαν αρχίσει να εξαφανίζονται σταδιακά από νωρίτερα.

Καθώς οι δρόμοι πλέον είναι ασφαλτοστρωμένοι, τα ποδόμακτρα έχουν καταστεί άχρηστα, όμως πολλά σώζονται ακόμη σε ιστορικά κέντρα πόλεων, συχνά απαρατήρητα από τους περαστικούς. Πέρα από τη λειτουργική τους χρήση, τα ποδόμακτρα αποτελούν και δείγματα παλιάς τέχνης, με ποικιλία σχημάτων και διακοσμητικών λεπτομερειών.